Een geloliede vaccinatiemachine

Mooie reactie van reumatoloog Michiel Zandbelt op het intranet van het Deventer Ziekenhuis. Hij wilde graag een PIM-melding doen. Een Positief Incident Melding. Een pluim uitdelen aan alle medewerkers die mee hebben geholpen met het interne vaccinatieprogramma. Zandbelt sloeg de spijker op de kop door te schrijven: ‘De communicatie, logistiek van zowel de mailings, het aanmelden / tijdsslotje kiezen, de bevestiging, de herinnering email daags tevoren, de wegwijzertjes, de mensen die de wachtrij opvangen, de mensen achter de balie, de oogje-in-het-zeil-houdende verpleegkundigen, de door een enkele van henzelf omschreven dartclub (de prikkers zelf, ga het maar doen van 17:30-20:00 uur en dan tegen anderen zeggen dat ze een glaasje water moeten drinken #enneemerzelfookeen), de betrokken microbiologen, de ICT-ondersteuning… Zo vergeet ik vast nog iemand. En dat in een zeer collegiale sfeer. Dit doen “we” als Deventer Ziekenhuis wat mij betreft helemaal top!’

Machine

Het is vijf uur en het poliplein stroomt leeg… en dan is er opeens actie. Een kar met communicatiemateriaal, verpleegkundigen die komen vaccineren, collega’s die de balie bemannen. Patiënten die komen voor een vaccinatie worden probleemloos gescheiden van personeel. Op de achtergrond zijn apothekersassistenten al bezig om de vaccinaties voor te bereiden. Kwart over vijf, en alles is operationeel. Als een geoliede machine. En vooral positiviteit dat overheerst.

Met zaklamp doorgeprikt

Jaco van Bloemendaal (BKM’er) en Ilse Hoogaars (projectleider) zijn eindverantwoordelijk voor het vaccinatieprogramma. Een extra taak, maar dit project heeft hun juist veel energie gegeven. Ilse: ‘Ik vind het ontzettend leuk om in een andere setting samen te werken met mensen die je amper kent en met een compleet nieuw team iets voor elkaar weten te krijgen.’ Jaco: ‘Het is gewoon een super team. De bereidwilligheid en inzet is enorm. Collega’s hebben zich opgegeven en zich helemaal aan dit project gegeven. Ook is er veel waardering vanuit de organisatie, dat is mooi om te zien.’ Toch hebben ze ook voor een aantal uitdagingen gestaan. Ilse: ‘We hebben in het begin meegemaakt dat Hix eruit lag en dat het licht uit ging. En dat allemaal op dezelfde avond. We hebben zelfs met zaklamp door geprikt.’

Steeds weer nieuwe afweging

In totaal zijn er vijftien rondes geweest, met vier verschillende vaccins. Jaco: ‘Het lastige in dit proces is dat je informatie op korte termijn krijgt en direct moet schakelen. Met donder en geweld moet dan binnen een paar dagen geprikt worden. Elke keer een ander vaccin met andere richtlijnen. We hebben altijd een reservelijst van collega’s bijgehouden, want we gaan geen vaccins weggooien. Toch bleef de prioritering lastig. Wie is als eerste niet-medisch aan de beurt? Elke keer moet je opnieuw een afweging maken.’ Inmiddels is al het personeel opgeroepen en het gros van het personeel is gevaccineerd. Mogelijk meer omdat mensen ook bij GGD en huisarts zijn geprikt. Ook eerstelijns verloskundigen uit de regio en de dienstapotheek zijn in het ziekenhuis gevaccineerd.

Apotheek

Emiel Schuurman is één van de plusminus twintig apothekersassistenten die helpt met het voorbereiden/optrekken van de vaccins. Geconcentreerd bereidt hij met collega’s Roetoinette Sijtsma en Leonore ten Bokum de injectienaalden voor. Check, check, dubbel check. Emiel: ‘Per assistent kunnen we op het poliplein tussen de 60 en 80 vaccins per uur optrekken.’ Emiel meldde zich, net zoals zijn apotheekcollega’s, vrijwillig aan. ‘Er was grote bereidheid om te helpen. We krijgen er wel uren voor terug, maar mensen moeten toch maar willen. Ook ’s avonds en in het weekend. Mooi om te zien dat ze dat willen. Voor mijzelf vind ik het belangrijk dat ik zo een wezenlijke bijdrage kan leveren aan het oplossen van deze pandemie.’ Vanuit de ziekenhuisapotheek zijn ze nu ook al mensen uit de openbare apotheek aan het opleiden voor het optrekken van vaccins, mocht het Deventer Ziekenhuis een rol gaan spelen als er een opschaling komt van het vaccinatieprogramma. Emiel: ‘Dan zijn we er in elk geval klaar voor.’

Collega’s en ex-collega’s

Nico van Riessen werkte jaren bij KCL. Toen hij met pensioen ging, voorvoelde hij al dat er geprikt zou moeten worden. ‘In december heb ik me al aangemeld. Pro-deo. Gewoon mooi om te kunnen helpen. Ik ben er een aantal avonden en zaterdagen geweest.’ Zijn toegangspasje dat hij nog had, is voor deze gelegenheid weer even geactiveerd. Maar ook verpleegkundigen Bianca Snel (B2) en Miranda Harink (geriatrie) hebben zich gemeld. Gewoon in dienst van het ziekenhuis, maar ook zij voelden zich geroepen om te helpen. ‘Ook al zou ik er geen uren voor terugkrijgen, had ik het nog gedaan. Mooi om te kunnen helpen dat we allemaal onze vrijheid weer terugkrijgen.’ Ron Andringa, Joyce Rensink-Mollink, Rianne Hulsegge…… Gevaarlijk om namen te noemen. Er een noemen is er een vergeten. Heel veel collega’s en ex-collega’s hebben geholpen. ‘De sfeer is ook geweldig onderling’, zeggen Bianca en Miranda. Alweer een PIM-melding. Dat zijn bijwerkingen waar we er niet genoeg van kunnen krijgen…..