Hemodialyse
Hemodialyse is een vorm van dialyse: het bloed wordt gezuiverd via een kunstnier. Dit is nodig als de eigen nieren (bijna) niet meer werken. Hemodialyse kan overdag in het Deventer ziekenhuis of thuis.
Afdeling(en)
Wat is hemodialyse?
Bij hemodialyse gebeurt de bloedzuivering buiten het lichaam. Het bloed loopt door een slangetje van een ader naar een kunstnier. Door een ander slangetje loopt het gezuiverde bloed weer terug het lichaam in.
Een kunstnier is een apparaat dat afvalstoffen uit het bloed haalt. De kunstnier haalt ook water uit het bloed. Anders zou u te veel vocht in uw lichaam krijgen (oedeem).
Hemodialyse kan op verschillende momenten en plaatsen
- Hemodialyse in het Deventer ziekenhuis is mogelijk tussen 08.00 en 13.00 uur of tussen 14.45 en 20.00 uur. Daarnaast is er de mogelijkheid om 's nachts te dialyseren. U gaat dan drie of vier keer per week naar de Dialyse-afdeling. De dialyse duurt ongeveer drie tot vijf uur per keer.
- Hemodialyse thuis. U dialyseert dan vijf tot zes keer per week korte tijd op een tijdstip dat u zelf kiest. Er moet wel iemand zijn die u helpt. Dat kan een familielid zijn, maar er kan ook een verpleegkundige bij u langs komen. Dit heet thuishemodialyse (THD).
Hoe meer u dialyseert, hoe beter het is. U voelt u beter en u hebt een minder streng dieet nodig.
Bijwerkingen van hemodialyse
Tijdens de hemodialyse verdwijnen er snel water en zouten uit uw bloed. U kunt zich daardoor tijdens en na de dialyse moe en ziek voelen. Sommige mensen krijgen hoofdpijn en krampen. Het is goed mogelijk dat u zich na een dialyse minder goed voelt dan ervoor. Dit wordt wel een dialysekater genoemd. Meestal is het na een paar uur weer over.
De shunt bij hemodialyse
Voor hemodialyse moet de verpleegkundige elke keer een ader in uw arm of been aanprikken. Een gewone ader is hiervoor niet stevig genoeg. Er stroomt door een gewone ader ook niet genoeg bloed om in een paar uur tijd al het bloed te kunnen zuiveren.
Daarom verbindt een chirurg tijdens een operatie een gewone ader met een slagader. Daardoor ontstaat een stukje bloedvat met een stevige wand, waar extra veel bloed doorheen stroomt. De verbinding tussen de ader en de slagader heet een shunt. De shunt is van de buitenkant te zien als een verdikking op de arm. Voor een dialyse prikt de verpleegkundige steeds in de shunt.
Risico's en complicaties bij hemodialyse
Elk dialyseapparaat heeft een beveiligingssysteem dat voortdurend controles uitvoert. De verpleegkundige ziet op een controlepaneel of alles goed gaat. U kunt ook leren om dat zelf in de gaten te houden. Als er iets niet goed gaat, maakt het apparaat een geluid. Hemodialyse is daarom veilig.
Een nierziekte maakt u gevoeliger voor bacteriën en virussen, en daarmee voor infecties. Bij hemodialyse bestaat het risico dat bacteriën in het bloed komen. Daarom is steriel werken heel belangrijk. De verpleegkundige let hier goed op.
Het bloed wordt tijdens de dialyse met medicijnen onstolbaar gemaakt. Anders zou het in de kunstnier stollen. Hierdoor hebt u een grotere kans op bloedingen tijdens of kort na de dialyse.
Een andere en heel zeldzame complicatie is een luchtembolus. Dat is een luchtbelletje dat een bloedvat verstopt. Hoe ernstig dat is, hangt af van het bloedvat dat verstopt raakt.
Meer informatie
- Thuishemodialyse en opleiding
- Buttonhole aanprikmethode
- Dialyse in de nacht
- Dialysekatheter - verzorging
- Dialyseren na een buitenlandse vakantie
- Dotterbehandeling van de shunt
- Fosfaat in uw voeding
- Mechanische trombectomie bij een dichtzittende dialyseshunt
- Duplex-echografie van de shunt
- Shuntflowmeting
- Shuntogram / angiogram