‘Alsof ik in een slechte film was beland’

‘Begin dertig, in de bloei van mijn leven en kanker. Hoe dan en waarom ik? De tranen rolden over mijn wangen. Verdriet, boosheid, maar vooral ongeloof’, vertelt Melanie Brand uit Deventer. ‘Tijdens een uitstrijkje in april 2018 werden er onrustige cellen gespot. Het was foute boel: diagnose baarmoederhalskanker. Verloren stond ik weer op de gang tussen allemaal zwangere vrouwen. Ik had het gevoel alsof ik in een slechte film beland was. Het was zo onwerkelijk.’

Kinderwens

‘Al snel wist ik: die troep moet hoe dan ook mijn lichaam uit. Alleen hadden ik en mijn vriend Michaël een sterke kinderwens. We werden doorverwezen naar Radboudumc in Nijmegen om te kijken voor een baarmoederbesparende operatie. Maar de kans op overlijden bleef groot en de kans op kinderen krijgen klein. Toen mijn vriend zei: “Ik wil een Melanie besparende operatie”, dacht ik hoezo? Ik heb nooit gedacht aan doodgaan, maar ik zou mijzelf voor de gek houden als ik zou kiezen voor de besparende operatie. Na een maand bedenktijd zat er niks anders op: mijn baarmoeder moest verwijderd worden, net als de lymfeklieren. Een zes uur lange (robot)operatie in het Antoni van Leeuwenhoek. Ontzettend spannend.’

Sterk zijn

Na een aantal lichamelijke complicaties, kwam de geestelijk klap. Melanie: ‘Ik heb in het begin helemaal niet veel gehuild. Ik had het gevoel dat ik sterk moest zijn. Zo van: ik kan de hele wereld aan en de kanker gaat mij niet klein krijgen. Nu kan ik om niets huilen.’ Sporten, kamperen met hun eigen camperbusje en hondje Boomer zijn nu haar geluksmomentjes. ‘Als ik mij een dag slecht voel, dan vecht ik er niet meer tegen. Ik maak mij minder druk en ga met een glimlach de toekomst in.’

Deventer Ziekenhuis

Melanie is nu schoon en voelt zich goed. Ze is nog twee keer in de week te vinden bij de fysio in het Deventer Ziekenhuis. ‘Ik krijg begeleiding aangeboden waar ik zelf behoefte aan heb. Na de operatie in Amsterdam kon ik meteen hier terecht en voelde mij erg welkom. De lijnen zijn kort en ik kan altijd bellen als er iets is. In een jaar tijd ben ik enorm gegroeid. Ik ben een topsporter en heb altijd aan ritmisch gymnastiek gedaan. Ik pak veel dingen snel op, alleen grenzen aangeven is wat lastiger. Ik ga nu wel bewuster om met de signalen die mijn lichaam geeft. Het lastigste aan dit traject vond ik de confrontatie met mezelf. Mijn vertrouwen in mijn lichaam was helemaal weg. Je hebt angst als je iets voelt en ik was 14 kilo aangekomen.’

Andere Melanie

Toch is Melanie nu veel positiever. ‘Ik ben niet meer de Melanie die ik was voor de kanker. Ik was onzeker en druk bezig met of mensen mij leuk vinden, nu heb ik daar minder moeite mee en geef ik snel mijn mening. Ik leefde toen heel erg voor de toekomst, nu leef ik van dag tot dag. Het loopt nooit zoals jij dat graag wilt. Deze vreselijke ziekte was een eyeopener: je weet ineens hoe kostbaar je leven is. Ik durf nu weer voor het eerst doelen te stellen. Volgend jaar ga ik de Alpe d’Huez voor KWF Kankerbestrijding fietsen. Ik heb een racefiets gekocht en ga dit avontuur samen met mijn broer aan. Ik kijk er nu al naar uit.’

Uitstrijkje

Als Melanie het uitstrijkje niet had gedaan, had ze dit verhaal misschien niet meer na kunnen vertellen. Dus een tip aan elke vrouw. Melanie: ‘Laat een oproep alsjeblieft niet liggen. Schaam je niet en wees vooral niet bang. Het is een kleine moeite en dan weet je zeker dat alles er goed uit ziet of dat je er nog op tijd bij bent. Maak gewoon meteen die afspraak.’

==

Melanie was één van de drie winnaars van de fotoshoot die te winnen was bij de lancering van de nieuwe website van het Deventer Ziekenhuis. Foto's: Ilse de Vries.