Fietsergometrisch onderzoek - longfunctie
Dit onderzoek bepaalt welke lichamelijke inspanning u maximaal kunt verrichten. Voor deze bepaling is het nodig dat u fietst. Tijdens het fietsen vinden diverse metingen plaats. Het onderzoek toont de oorzaak aan van een verminderd prestatievermogen.
Wat gebeurt er bij een fietsergometrisch onderzoek?
Tijdens het onderzoek zit u op een ligfiets. U krijgt een masker over uw neus en mond om uw ademgassen te meten. Op uw borst worden electrodes vastgemaakt om tijdens het fietsen uw hartslag te bewaken. Ook uw bloeddruk wordt regelmatig gemeten. Hiervoor krijgt u een bloeddrukmeter om uw arm. Om het zuurstofgehalte in uw bloed te meten brengt de laborant een klemmetje aan op uw vinger. Wanneer al deze apparatuur is aangesloten en getest is, kan het onderzoek beginnen.
Soms is het nodig dat tijdens inspanning regelmatig bloed wordt afgenomen. Dit is voor het bepalen van onder andere de zuurstofopname en koolzuurafgifte. De arts brengt dan een naaldje in de slagader van uw onderarm. Het inbrengen van het naaldje kan even pijnlijk zijn.
Als u begint te fietsen, gaat dit in het begin heel licht. Iedere minuut zal de weerstand op de fiets hoger worden. Pas wanneer u echt niet meer verder kunt of wanneer de arts dit aangeeft, wordt de weerstand weer verminderd. U kunt dan rustig uitfietsen. De metingen gaan door tot enkele minuten na het fietsen.
Na afloop van het onderzoek kunt u zich douchen. Een badhanddoek, washandje en zeep zijn aanwezig.
De uitslag
De uitslag van het onderzoek krijgt u van uw specialist of huisarts te horen.
Downloads
Wilt u meer algemene informatie over het fietsergometrisch onderzoek? Download de folder hieronder.