Echoscopie tijdens zwangerschap
Een echoscopie wordt gebruikt voor de bepaling van de juiste zwangerschapsduur, controle van groei en ontwikkeling van het kind, tijdige herkenning van meerlingzwangerschappen en het opsporen van sommige aangeboren afwijkingen.
Wat gebeurt er bij een echoscopie tijdens de zwangerschap?
Uitwendige echo
Bij een uitwendige echo ligt u op een onderzoeksbank. U kunt uw kleren aanhouden, maar maak de onderbuik bloot. Voor een goede geleiding van de geluidsgolven brengt men gel op uw buik aan. Soms wordt er met de transducer wat druk op uw buik uitgeoefend.
Inwendige echo
Bij een inwendige echo ligt u op de gynaecologische stoel. Om de transducer wordt een plastic huls gedaan. De transducer wordt daarna een stukje in de vagina gebracht, dit is meestal niet pijnlijk. Voor dit onderzoek mag de blaas niet al te vol zijn. Sommige vrouwen hebben moeite met een inwendige echo of zijn er angstig voor na eerdere vervelende ervaringen. Het is belangrijk dit vooraf te bespreken met degene die het onderzoek doet, zodat u samen naar een oplossing kunt zoeken.
Inwendige of een uitwendige echo?
In het begin van de zwangerschap geeft men vaak de voorkeur aan een echo via de vagina. Omdat het uiteinde van de transducer dichter bij de baarmoeder komt dan bij een uitwendige echo, ontstaat een beter beeld. Een jonge zwangerschap is dan duidelijker zichtbaar. Na de eerste 3 maanden van de zwangerschap maakt men de echo uitwendig via de buikwand.
Risico's en bijwerkingen
Een echoscopisch onderzoek is niet pijnlijk maar kan wel met wat ongemakken gepaard gaan. In talloze studies is nooit een wetenschappelijke basis gevonden voor enig nadelig effect van een echoscopie. Ook vermeende effecten zoals een minimale groeivertraging of meer linkshandigheid bleken later nooit bewezen.