Ziekte van Dupuytren - Plastische chirurgie
Bij de behandeling van de ziekte van Dupuytren worden met behulp van plastische chirurgie verdikkingen en strengen op pezen, vaten en zenuwen in de hand of voet verwijderd.
Wat gebeurt er bij de behandeling van de ziekte van Dupuytren?
Percutane naald fasciotomie (naaldtechniek)
Soms kan met de punt van een naald een streng op diverse plaatsen zo bewerkt worden dat de kromstand ongedaan wordt gemaakt. Omdat er geen sprake is van een echte operatie verloopt de genezing dus ook veel sneller. De meeste patiënten hebben binnen twee weken een goed functionerende hand. Ten opzichte van de operatieve behandeling is er bij deze ingreep wel sprake van sneller terugkomen van de kromstand van de vinger(s).
Zonder operatie
Corticosteroïdinjectie (ontstekingsremmer)
Kan nuttig zijn voor de behandeling van met name pijnlijke knobbels. Ook zeer stugge Dupuytrense knobbeltjes kunnen hiermee soms wat zachter worden. Het voorkomt echter niet het verder groeien van de streng.
Collagenase injecties (“oplossen” van de streng)
Internationaal worden goede resultaten geboekt met de behandeling van Dupuytren door injective met collagenase. Het CVZ (nu Zorginstituut) bepaalde in 2012 dat er onvoldoende bewijs was voor betere resultaten ten opzichte van bestaande behandelingen. Op basis daarvan wordt de behandeling in Nederland niet door de zorgverzekering vergoed.
Met operatie
Bij de operatie leggen we voorzichtig alle zenuwen en bloedvaten vrij. Daarna verwijderen we alle strengen van de Dupuytren. Een week na de operatie begint u al met handtherapie. Het gehele genezingsproces kan zo’n zes maanden duren. In het algemeen kunt u twee weken na de operatie weer autorijden. Was er al sprake van duidelijk kromme vingers, dan schrijven we vaak een strekspalk voor. Die hoeft u gedurende een aantal maanden alleen ’s nachts te dragen. Wij sporen u aan om de hand zo snel mogelijk weer te gebruiken, maar houd rekening met een periode van twee tot drie maanden voordat de functie weer als “vanouds” is
Complicaties
Met name in een vergevorderd stadium van de ziekte bestaat een risico op het beschadigen van zenuwtakjes. Ook is dan de kwaliteit van de huid vaak matig, waardoor de genezing langzaam kan verlopen.