Urineverlies

Er bestaan grofweg 2 soorten urineverlies: stressincontinentie en aandrangsincontinentie.

Stressincontinentie

Bij stressincontinentie (inspanningsincontinentie) verliest u urine als de druk in de buikholte plotseling toeneemt door het aanspannen van de buikspieren. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij niezen, hoesten, lachen, tillen, sporten, springen of plotseling opstaan. U verliest de urine zonder dat u aandrang voelt. Een merendeel van de vrouwen heeft dit in meer of mindere mate, zeker na de overgang of na een (zware) bevalling.

Aandrangsincontinentie

Aandrangsincontinentie is een plotse drang om te plassen die niet meer tegen te houden is. Dit wordt urge-incontinentie genoemd. Elk half uur is niet ongebruikelijk. Soms is de aandrang zo sterk of plotseling dat u het toilet niet op tijd haalt. Verandering van lichaamshouding, lopen of het horen van stromend water veroorzaakt soms ook urineverlies. Het urineverlies kan ook ’s nachts optreden. Deze vorm van urine-incontinentie heeft meestal niets te maken met een zwakke bekkenbodem, maar wordt veroorzaakt door een stoornis van de blaas of van de zenuwvoorziening van de blaas. De oorzaken zijn uiteenlopend; een gespannen bekkenbodem, een verstoring van de zenuwaansturing van de blaas bijvoorbeeld na een herseninfarct of bij MS, soms wordt er geen oorzaak gevonden.