Scoliose
Scoliose is een driedimensionale zijdelingse verkromming van de wervelkolom (ruggengraat). De wervelkolom kan naar 1 kant kromgroeien, waardoor er 1 bocht ontstaat, maar meestal zijn er 2 bochten. Daarnaast draait bij scoliose de wervelkolom om haar as. De verdraaiing van de wervelkolom veroorzaakt op borsthoogte aan de rugzijde een bolling van de ribben. Die bolling wordt gibbus genoemd.
Onderzoek en diagnose
De oorzaak van scoliose kan liggen in afwijkingen van het bot, de zenuwen, de spieren of het bindweefsel. In meer dan 80% van de gevallen is de specifieke oorzaak echter onbekend. Dit wordt 'idiopathische scoliose' genoemd. Hoewel de bocht soms reeds bij de geboorte aanwezig is, wordt de bocht vaak pas opgemerkt op de leeftijd van 5-15 jaar. Een scoliose kan ook pas op latere leeftijd ontstaan. Vaak is dit een gevolg van het verouderingsproces van de wervelkolom.
Lichamelijk onderzoek
Bij het lichamelijk onderzoek wordt niet alleen de kromming in de rug beoordeeld, maar ook gekeken naar mogelijke oorzaken van de scoliose (bijvoorbeeld een beenlengteverschil), en de gevolgen voor de stand van het lichaam (schouderlaagstand, asymmetrische luchtfiguur tussen armen en romp, huidplooien). Bij de buktest geeft de gibbus een indicatie van de grootte van de bocht. Röntgenfoto's van de borst- en lendenwervelkolom worden gemaakt om specifieke oorzaken uit te sluiten. Vervolgens geeft een scoliosefoto (een speciale röntgenfoto van de gehele rug) de mogelijkheid de grootte van de bocht te meten.
Onderzoeken
Behandelplan
Hoe eerder een scoliose wordt ontdekt, des te beter kan het resultaat van de behandeling zijn. De behandeling is er in de eerste plaats op gericht verdere verkromming van de wervelkolom tot stilstand te brengen door middel van conservatieve behandeling (bijvoorbeeld oefentherapie en behandeling met een brace). Vaak duurt de behandeling een aantal jaren.