Interprofessioneel leren: 'Verwonder of verbaas je, geen oordeel.'

Baukje Zaaijer (AIOS Kindergeneeskunde) en Max Kerssemakers (AIOS Huisartsgeneeskunde, HAIOS) vormden tijdens de laatste leergang een half jaar lang samen een duo. Zij zijn aan elkaar gekoppeld door de voorkeur voor een specialisme die een HAIOS aangeeft bij zijn of haar aanmelding. Vervolgens worden er matches gemaakt tussen de Haiossen en Aiossen.

Een tweede leergang

‘Het is erg mooi dat we weer zoveel enthousiaste aanmeldingen hadden om een tweede leergang te kunnen starten. Daardoor zie je dat het interprofessioneel leren tussen deze twee groepen AIOSSEN langzaam een vastere plek begint te krijgen. Het maakt dat de lijntjes korter worden tussen de eerste en tweede lijn en er daardoor beter afgestemde zorg geleverd kan worden. Maar waar het mee begint is dat de deelnemers meer begrip krijgen voor elkaars situatie en uitgangspunten. Dat ze elkaar sneller en beter vinden tijdens, maar ook ná het traject is voor deze professionals echt van toegevoegde waarde.’

Samen discussiëren over het verschil in aanpak

Max: ‘Hoewel ik recent nog in het ziekenhuis gezeten heb vanuit de opleiding was het toch weer interessant om met een AIOS mee te lopen en te zien hoe een dag er op de poli/afdeling uitziet. Daarnaast was het ook fijn om de huisartspraktijk te kunnen laten zien. Daar kom je behalve gedurende het coschap niet zo snel meer. Het was leuk om tijdens de meeloopdagen te discussiëren over het verschil in aanpak in de eerste en tweedelijn, maar ook wat eigenlijk helemaal niet thuishoorde in het medische domein en onze verschillende ideeën over hoe dat aan te pakken. Daarnaast was het nuttig om te bespreken wat relevante informatie is voor een verwijsbrief en wat we verwachten in de specialistenbrief, en ook hoe dat door omstandigheden niet altijd lukt.'

Verschillen

‘Toen ik meeliep in het ziekenhuis viel mij bijvoorbeeld op dat er veel tijd was voor de intake van een nieuwe patiënt zodat er heel breed gekeken kon worden en een uitgebreide anamnese werd afgenomen. Tijdens de poli middag merkte ik hoe snel "normale problemen" als huilen of krampjes bij kinderen gemedicaliseerd kunnen worden als ouders eenmaal in het circuit van de tweedelijn zitten. Ze zitten dan toch bij de kinderarts en verwachten dan antwoorden op alles.

Verder vond ik het interessant om een baby vanaf de huisartsenpost te volgen richting de kinderafdeling. Doordat de setting daar anders is (rustig bedje, ligstoel voor de mama) zag ik daar een heel ander kind en dat maakte het ook direct makkelijker om ouders gerust te stellen dan in de hectiek op de post met felle lampen en gladde onderzoeksbank.’

Begrip en inzicht

En ook Baukje deelt haar ervaringen die ze opgedaan heeft op de huisartsenpost: ‘Af en toe iets meer tijd nemen voor de ditjes en datjes en niet te snel naar het probleem willen. Ook weer af en toe iets minder vanuit de pathologie naar een probleem kijken.’ Waar heeft de leergang aan bijgedragen? Baukje: ‘Ik vond het leuk om weer eens mee te kijken in de huisartsenpraktijk. Te sparren met een mede AIOS van een ander specialisme en je (positief) te verbazen hoe het buiten het ziekenhuis eraan toe gaat. Vooral ook over ‘wat kan je en wanneer stuur je door.’

Max deelt deze ervaring. ‘Dit traject heeft me weer meer begrip en inzicht gegeven over de tweedelijn, ik merk dat ik weer meer bewust bezig ben met verwijsbrieven maar ook verwijzingen. Het heeft me ook weer het gevoel gegeven dat we het met zijn allen moeten doen, in plaats van ieder vanaf zijn/haar eilandje. Door te zorgen voor korte (overleg)lijnen en elkaar regionaal te kennen scheelt het denk ik een hoop wederzijdse frustratie en irritatie. Daarnaast moeten we denk ik goed afstemmen wat we van elkaar verwachten, zodat we onnodige verwijzingen kunnen voorkomen en daar 1 lijn in trekken. Het traject is erg leuk voor je eigen netwerk opbouw, zeker als je in de regio blijft werken na de opleiding.’

Nieuwe deelnemers

Wat zou je willen meegeven aan een volgende kandidaat? Max: ‘Richt je vooral op de samenwerkingsaspecten en hoe je elkaar hierbij kan helpen. Medisch inhoudelijk natuurlijk altijd leuk om dingen mee te pakken. Baukje: ‘Verwonder of verbaas je, geen oordeel. Iedereen doet zijn beste best om de patiënten te helpen met de mogelijkheden die er zijn in het ziekenhuis dan wel in de huisartsenpraktijk.’

Ook de begeleiders, Floor Habers (Adviseur Leren en ontwikkelen DZ), Paul van der Linden (Decaan DZ) en Gera Hoekstra (Huisarts HCDO), zijn tevreden over deze tweede leergang: ‘Het enthousiasme van de deelnemers, hun betrokkenheid en interesse in elkaar maakt dat zo’n leergang van toegevoegde waarde is. Het is een traject wat veel flexibiliteit kent waardoor het ook behapbaar blijft als onderdeel van de opleiding. Met drie gezamenlijke bijeenkomsten, waar het uitwisselen van ervaringen centraal staat, zorgen we ervoor dat er van, met en door elkaar geleerd wordt. En vooral dat de deelnemers met elkaar een klein netwerkje vormen wat elkaar weet te vinden.’